Het is stil hier aan tafel
De tv heeft de toon gezet
Het nieuws van de avond
Heb ik naast me neer gelegd

En ik twijfel of ze ons wel zien
Staan we op gedempt misschien

De sfeer is beladen
Ik lees het van je gezicht
En het blijft me verbazen
Wat nu al is aangericht

En ik weet nu dat ze ons niet zien
We hebben zoveel meer verdiend

Ik blijf staan
Al is er veel veranderd
We horen nergens anders
Blijf jij staan
Want waar we ook belanden
Ja er komen nieuwe kansen aan

Voorbij zijn de dagen
Waar alles een reden had
En ik voel me verraden
Hoewel er geen vijand was

Ook al lijkt het of ze ons niet zien
Dit is en blijft ons grondgebied

Ik blijf staan
Al is er veel veranderd
We horen nergens anders
Blijf jij staan
Want waar we ook belanden
Ja er komen nieuwe kansen aan

Ik blijf staan
Al is er veel veranderd
We horen nergens anders
Blijf jij staan
Want waar we ook belanden
Ja er komen nieuwe kansen aan

Ik loop op het pad waar ik gister nog liep
Het schelpenpad klinkt als vanouds
Geluid neemt me terug naar de plek waar ik sliep
Kamperend op schier in de kou
Herinner me nog de keiharde regen
De tent danste blij in de wind
Op deze manier wil ik graag overleven
Met trui aan mijn slaapzak in

Maar ik kan niet begrijpen waarom het zo is
dagen van huis zonder dat ik het mis

Laat me zwerven door steden, de vrijheid beleven
Ik loop dagenlang door zonder doel
Ik wil rennen en vliegen de omweg verkiezen
boven alsmaar rechtdoor, ja ik voel
dat de maan me zal leiden, als de sterren verschijnen
Ik wil in mezelf geloven
Laat me drinken en dansen, vergeten en dromen
om vervolgens weer thuis te komen

Ik loop door een land waar ik nooit eerder was
De weg leidt me ergens naar toe
Waarnaar zaken en zorgen de route niet weten
En rust je kalm begroet

Maar ik kan niet begrijpen waarom het zo is
dagen van huis zonder dat ik het mis

Laat me zwerven door steden, de vrijheid beleven
Ik loop dagenlang door zonder doel
Ik wil rennen en vliegen de omweg verkiezen
boven alsmaar rechtdoor, ja ik voel
dat de maan me zal leiden, als de sterren verschijnen
Ik wil in mezelf geloven
Laat me drinken en dansen, vergeten en dromen
om vervolgens weer thuis te komen

Weer thuis te komen
Naar mijn plek voor de haard
aan die rustige straat
Waar chaos van buiten me niet langer raakt
De dagen op reis doen me steeds weer beseffen
Waarom ik mijn huis weer verlaat

Laat me zwerven door steden, de vrijheid beleven
Ik loop dagenlang door zonder doel
Ik wil rennen en vliegen de omweg verkiezen
boven alsmaar rechtdoor, ja ik voel
dat de maan me zal leiden, als de sterren verschijnen
Ik wil in mezelf geloven
Laat me drinken en dansen, vergeten en dromen
om vervolgens weer thuis te komen

Sleutels kwijt maar gelukkig staat de deur nog op een kier
M’n ogen moeten wennen aan het donker
M’n trui die stinkt naar rook en het is een uur of vier
Ik voel niets meer dus heb genoeg gedronken

De spiegel kijkt me aan en vraagt wat heb je nou gedaan
met de jongen die ik net nog heb gezien
Ik schud m’n hoofd en zeg dat ik niets meer met hem te maken heb,
en ik wil ‘m niet meer kennen bovendien

Ik wil niet meer mezelf zijn
Ik heb het wel gezien
Hoe ik praatte, hoe ik dacht over het leven en misschien
Pak ik morgen al mijn spullen,
Laat de sleutel op de mat
Voor als ik spijt heb overmorgen
De oude ik toch bij me past

Je keek me aan en zei dat jij niet meer bij mij wil zijn
Ik kon het moeilijk plaatsen in mijn hoofd
Want ik wist dat ik ons nodig had en jij toch zeker mij
En ik geef toe, dat heb ik al die tijd geloofd

Ik wil niet meer mezelf zijn
Ik heb het wel gezien
Hoe ik praatte, hoe ik dacht over het leven en misschien
Pak ik morgen al mijn spullen,
Laat de sleutel op de mat
Voor als ik spijt heb overmorgen
De oude ik toch bij me past

Ik laat je gaan maar vraag me af hoe ik je dan heb weggejaagd
Te vluchten is de enige manier
Ik val in slaap, het is al laat, we zien wel hoe het morgen gaat
Nu dromen hoe het is ver weg van hier.

Ik wil niet meer mezelf zijn
Ik heb het wel gezien
Hoe ik praatte, hoe ik dacht over het leven en misschien
Pak ik morgen al mijn spullen,
Laat de sleutel op de mat
Voor als ik spijt heb overmorgen
Een plek gevonden voor m’n zorgen
De oude ik toch bij me past

Gesloten
Ik mag niet dichtbij
En ik weet niet meer wat ik zeggen moet
Als je zwijgt, je zwijgt
Praat met mij

In de stilte
Zie je zoveel meer
Maar ik sluit mijn ogen nog één keer goed
Is het nu voorbij?
Praat met mij

Praat met mij
Want het is nog niet te laat
Hoe kunnen wij nog verder
Als ik niet weet waar ik sta
Praat met mij
Ik weet niet wat je horen wil
Hoe vaak moet ik nog vragen
Blijf niet langer stil
Voor mij

Je staat voor me
De stilte is voorbij
En ik hoor de woorden die je zegt
Het ligt niet aan mij

En je spreekt dan wel
Maar het zegt me niets
En hoewel je weet dat ik het liefste
eerlijk ben, ben jij dat niet tegen mij
Maak me vrij

Praat met mij
Want het is nog niet te laat
Hoe kunnen wij nog verder
Als ik niet weet waar ik sta
Praat met mij
Ik weet niet wat je horen wil
Hoe vaak moet ik nog vragen
Blijf niet langer stil
Voor mij

Is het nu voorbij?
Is het nu voorbij?
Is het nu voorbij?
Is het nu voorbij?

Praat met mij
Want het is nog niet te laat
Hoe kunnen wij nog verder
Als ik niet weet waar ik sta
Praat met mij
Ik weet niet wat je horen wil
Hoe vaak moet ik nog vragen
Blijf niet langer stil
Voor mij

Ik lig in het gras, de wind waait de wolken voorbij
De tuin van m’n oma, die was ook een beetje van mij
Onbevangen door de tijd

Iedere zomer, s’avonds met vrienden tot laat
Eindeloos dwalen nou ja, tot de hoek van
de straat
In mijn eigen werkelijkheid
Onbevangen door de tijd

Ik wil me blijven verbazen, me af blijven vragen als toen
Hoe het later zal zijn en wat ik met mijn dromen zal doen
Ook al ben ik nu groter en wijzer misschien
Heb ik muren gebouwd om me heen
Laat me alles wat komen gaat
Door de ogen van een kind blijven zien

Probeer te bedenken waar ik het kwijt ben geraakt
Hoe ga ik herstellen wat er kapot is gemaakt
Weg van deze werkelijkheid
Mag ik terug, terug in de tijd

Ik wil me blijven verbazen, me af blijven vragen als toen
Hoe het later zal zijn en wat ik met mijn dromen zal doen
Ook al ben ik nu groter en wijzer misschien
Heb ik muren gebouwd om me heen
Laat me alles wat komen gaat
Door de ogen van een kind blijven zien

Ik hou niet tegen volwassen te zijn
Ook al ben ik wat ouder, ik blijf toch een klein beetje klein

Ik wil me blijven verbazen, me af blijven vragen als toen

Ik wil me blijven verbazen, me af blijven vragen als toen
Hoe het later zou zijn en wat ik met mijn dromen zou doen
Ook al ben ik nu groter en wijzer misschien
Ik heb muren gebouwd om me heen
Laat me alles wat komen gaat
Alles wat ik achter me laat
Door de ogen van een kind blijven zien

Al je woorden komen bij me binnen
Zoekend naar de juiste plek
Maar weet niet zeker waar ik moet beginnen
Als ik ze op de stapel leg

Je mag best weten, s’nachts dan lig ik wakker
Denk ik aan de tijd die vroeger heet
Toen nog jong, ver van volwassen
En de toekomst nog simpel leek

Niets is wat het lijkt
Want als je naar me kijkt
Je ziet wel dat ik rij
maar ben de route kwijt
Het went wel maar soms doet het pijn
Niets is wat het lijkt

Kom maar binnen, let niet op de rommel
De vloeren liggen vol met oude troep
De leidingen dreigen te verstoppen
Als je niet let op wat de kraan weg spoelt

Ik weet niet zeker hoe ik dit moet zeggen
De laatste stond voor een dichte deur
Vraag me niet om het uit te leggen
Want voor je het weet stel ik je teleur

Niets is wat het lijkt
Want als je naar me kijkt
Je ziet wel dat ik rij
maar ben de route kwijt
Het went wel maar soms doet het pijn
Niets is wat het lijkt

In een eindeloos gesprek
Waarin ik zoveel door me heen laat gaan en alles om ons heen stil lijkt te staan
Besef ik dat met jou
De kleur die altijd grijstint is, de gloed aanneemt die ik altijd zo mis

De aarde die de bomen ondersteunen in de wind
De lijm die ons verbindt

Hier zijn wij
Één plus één lijkt meer dan twee, samen met de stroming mee
Zie het resultaat
Hier ben ik met mijn steun en toeverlaat

Elke keer als je wat zegt
Vindt een glimlach steeds weer mijn gezicht, en gaan spontaan mijn ogen dicht
Met jou, accepteer ik mankementen
Maar vergeet ik de talenten die in daglicht nooit de schaduw zien

Je lijkt de aarde die de bomen ondersteunen in de wind
De lijm die ons verbindt

Hier zijn wij
Één plus één lijkt meer dan twee, samen met de stroming mee
Zie het resultaat
Hier ben ik met mijn steun en toeverlaat

De rimpels op het watervlak blokkeerden mijn vermogen
Mezelf te zien weer eens te kijken in mijn eigen ogen
De wind is weer gaan liggen, de helderheid weer terug

Hier ben ik
De puzzel lijkt compleet gemaakt, je bracht de rust, het zoeken is gestaakt

Hier zijn wij
Één plus één lijkt meer dan twee, samen met de stroming mee
Zie het resultaat
Hier ben ik met mijn steun en toeverlaat

Hier ben ik met mijn steun en toeverlaat

Rol m’n bed uit zo de ochtend in
Lange werkdag voor de boeg
Zoals altijd weer te laat in slaap
En de wekker veel te vroeg

Maar m’n gedachte dwalen af
En reizen naar het weekend toe
Of de nachten want ik ben dan vrij
In alles wat ik doe

Want dan spring ik in het diepe
Van het meer omdat ik weet
Dat ik de zorgen en de lasten van
M’n geest spontaan vergeet
Laat me zakken in de leegte en besef hoe mooi het is
Het leven in het water weg uit al die wildernis

Onderweg naar wat weer komen gaat
Komt dat terugkerend gevoel
De compositie van m’n leven blijkt toch echt niet zo bedoeld

Maar m’n gedachte dwalen af
En reizen naar het weekend toe
Of de nachten want ik ben dan vrij
In alles wat ik doe

Want dan spring ik in het diepe
Van het meer omdat ik weet
Dat ik de zorgen en de lasten van
M’n geest spontaan vergeet
Laat me zakken in de leegte en besef hoe mooi het is
Het leven in het water weg uit al die wildernis

Het leven in het water weg uit al die wildernis

Oog in oog, lijken wij in staat tot zoveel meer
Maar tegelijk grijp ik naar de noodrem en probeer
De rationaliteit toch echt de overhand te geven
De aanwezige emotie uit gedachten weg te zeven

Hand in hand kunnen wij de hele wereld aan
En toch maakt de connectie me vaak weerloos en verward
Lijken hele kleine dingen me het veld uit te slaan
Maar we vullen elkaar aan als de sterren en de maan
Die onzekerheid, vormt juist ons bestaan

Ik zal je schild zijn in de strijd
Kompas voor goeie richting, door de tijd
Ik ben het vuur, het licht dat ik verspreid
Verwarmt en begeleidt

Kijk en lees het lege blad dat voor me ligt en weet
Dat ik de pijn door mijn gemis waarschijnlijk niet vergeet
Het voelen van ontbreken blijft een beetje hypocriet
Want in dat zelfde leed, voelt de ander zich geliefd

Ik zal je schild zijn in de strijd
Kompas voor goeie richting, door de tijd
Ik ben het vuur, het licht dat ik verspreid
Verwarmt en begeleidt

Vandaag, volmaakt

Ik zal je schild zijn in de strijd
Kompas voor goeie richting, door de tijd

Ik zal je schild zijn in de strijd
Kompas voor goeie richting, door de tijd
Ik ben het vuur, het licht dat ik verspreid
Verwarmt en begeleidt

Adem in, adem uit,
Voel de wind langs je lichaam glijden
Denk niet na maar besluit
Dat je je door je eigen kracht laat leiden

Naar een nieuw begin stap er nu maar in

Niemand in het donker kon zien
Dat de weg naar je ziel
Toch best tegenviel
Maar ook al is het pad versperd
Lukt het met gezond verstand
Om naar de andere kant te reizen

Adem in, adem uit
Laat de lucht door je lichaam stromen
Absorbeer het geluid
En besef dat het goed zal komen

Maak een nieuw begin stap er nu maar in

Niemand in het donker kon zien
Dat de weg naar je ziel
Toch best tegenviel
Maar ook al is het pad versperd
Lukt het met gezond verstand
Om naar de andere kant te reizen

Te reizen, al ken je hier de weg nog niet
Ligt zoveel moois in het verschiet
Te reizen, ik leid je door dit labyrint
Sta open voor wat nu begint

Niemand in het donker kon zien
Dat de weg naar je ziel
Toch best tegenviel
Maar ook al is het pad versperd
Lukt het met gezond verstand
Om naar de andere kant te reizen

Te reizen

De dag begint en jij verzint de bezigheid vandaag
Twee koffie en een broodje en het is niet eens de vraag
Waar de reis naar toe gaat, wat het weer ons toelaat
Ik ben gewoon zo blij met wat er tussen ons bestaat

Dat wat nu is, ik wil van dit
Een beetje meer, een beetje meer
Alles gaat vanzelf en we zien wel tot wanneer
Het wordt alleen maar beter, beter elke keer
Ik wil van jou, en mij, van ons
Een beetje meer, steeds een beetje meer

Jas aan en naar buiten trek de deur achter me dicht
De auto in en krijg spontaan een lach op mijn gezicht
Want waar je ook naartoe rijdt, al raken we de weg kwijt
Samen op een avontuur door liefde begeleid

Dat wat nu is, ik wil van dit
Een beetje meer, een beetje meer
Alles gaat vanzelf en we zien wel tot wanneer
Het wordt alleen maar beter, beter elke keer
Ik wil van jou, en mij, van ons
Een beetje meer

Ik zou zo graag een kijkje nemen
Of jij precies hetzelfde voelt
Maar toch blijf ik in mijn beleving en ik deel met mijn omgeving
Het verhaal dat hier speelt

Een beetje meer, een beetje meer
Alles gaat vanzelf en we zien wel tot wanneer
Een beetje meer, een beetje meer
Alles gaat vanzelf en we zien wel tot wanneer
Het wordt alleen maar beter, beter elke keer
Ik wil van jou, en mij, van ons

oooh een beetje meer, een beetje meer
Alles gaat vanzelf en we zien wel tot wanneer
Het wordt alleen maar beter, beter elke keer
Ik wil van jou, en mij, van ons
Een beetje meer

Steeds een beetje meer

Mensen vragen me weleens wat ik wil worden,
dan voel ik me op een zeker vlak verloren.
Want waarom, zou ik anders moeten zijn,
dan het nu

Ieder huis heeft zo z’n kruis, dat is gegeven
Maar dat zegt niet dat ik anders hoef te leven
Niemand hier, kan beter mij zijn dan mezelf,
Kom maar hier, vertel

Want vandaag, Laat ik al mijn zorgen gaan
Want vandaag, ben ik,
Ben mezelf, heb lang aan die zijlijn gestaan

Op de achterbank keek ik hoe wij ontweken
Angsten en onzekerheid, mijn binnenste gebreken
Vanaf nu, grijp ik definitief het stuur
En begin, mijn avontuur

De eerste stap die is gezet en daarom weet ik
dat wat er ook gebeurt ik toch wel aankom op bestemming
Omarm de beren op de weg en ben niet bang wanneer ik zeg:
“Het maakt niet uit, tis mijn besluit”

Want vandaag, Laat ik al mijn zorgen gaan
Want vandaag, ben ik,
Ben mezelf, heb lang aan die zijlijn gestaan

Ik onthou, wie belangrijk voor me zijn,
Mijn geluk, mijn pijn,
Ik besta, niemand krijgt me nu nog klein

Mensen vragen me weleens wat ik wil worden,
dan voel ik me op een zeker vlak verloren.

Bons je nog op de deur
Vol verwachting van de plannen
De zon schijnt, wat gaan we doen?
Vandaag is zo voorbij
Avontuur viel met mij niet te beleven

Vertel eens, wat is er veranderd
Bleef ik hetzelfde of werd jij een ander
Ik vraag me af

Ben jij nog steeds jij
Want ik zie je al een tijdje niet meer
Ben jij nog steeds jij
Want praten mislukt elke keer
Of ben je nu, nu juist meer jij
Nu je zonder mij

Heb je nu rust
Haal je adem tussen zinnen
Is de eeuwige strijd nu dan klaar
En heeft hij je bevrijd
Met een leven dat ik jou niet kon geven

Vertel eens, wat is er veranderd
Bleef ik hetzelfde of werd jij een ander
Ik vraag me af

Ben jij nog steeds jij
Want ik zie je al een tijdje niet meer
Ben jij nog steeds jij
Want praten mislukt elke keer
Ben jij nog steeds jij
Ben jij nog steeds jij

Of ben je nu, nu juist meer jij
Nu je zonder mij

Balans, en steunpilaren zorgen samen voor structuur
De wind, en regenbuien bewerken paden op den duur

Maar als het water niet kan stromen en de wind niet langer waait
Je niet kan functioneren, niks nieuws meer kan creëren

Trek dan je cape uit de kast en vlieg van die wolk
Die je kende als plek van zekerheid
Alle zorgen opzij en ga voor de bijl
Windt je klok opnieuw op en start de nieuwe tijd

Verdwaasd, maar vastberaden
Krom je je tenen om die gouden rand
De tijd, van overweging
Blijkt toch niet meer interessant

Je zet af en je gooit jezelf richting doel
Harde wind door je haar en je krijgt het gevoel
Dat wat nu bestaat doet niemand kwaad

Trek dan je cape uit de kast en vlieg van die wolk
Die je kende als plek van zekerheid
Alle zorgen opzij en ga voor de bijl
Windt je klok opnieuw op en start de nieuwe tijd

Door de tijd gereisd
Ligt ze in haar bed
en heeft voor haar gevoel
De klok nu stil gezet

Al die tientallen gezichten
Stemmetjes van goud
Maar hoewel haar hart het wel probeert
Is niets haar meer vertrouwd

Lieve handen strelen haar gezicht en ze doet haar ogen dicht

Nu is de cirkel rond
De kaarten zijn geschud
Want de bron van haar zorgzaamheid
Is nu echt uitgeput

Aan haar bed genageld
Lieve lach op zijn gezicht
Schiet de geschiedenis aan hem voorbij
Terwijl zijn rots daar voor hem ligt

In de kamer speelt zich het begin want nu stopt hij haar in

Nu is de cirkel rond
De kaarten zijn gedeeld
Want de rollen zijn omgedraaid
En het stuk wordt nu herspeeld

Ondanks alle pijn en tegenspoed
Zegt ze “hou je goed”

Nu is de cirkel rond
De kaarten zijn geschud
Want de bron van haar zorgzaamheid
Is nu echt uitgeput

Nu is de cirkel rond
De kaarten zijn gedeeld
Want de rollen zijn omgedraaid
En het stuk wordt nu herspeeld